Spiegelspel

Kort verhaal door Rita Spijker

Al sinds ze uit de taxi stapte, aan het eind van de verharde weg, heeft Nikki een eigenaardig prikkelend gevoel. Alsof er een elektrisch geladen lijntje vanaf het kuiltje in haar nek naar de holte tussen haat schouderbladen kruipt. Als ze voor de derde keer stopt en achterom kijkt, is de taxi verdwenen en het pad nog steeds verlaten. De lucht hangt trillend boven de duinen, het helmgras staat scherp en onbeweeglijk in het witte zand. Er is geen mens te zien, zelfs de vogels en insecten zwijgen. Niets beweegt, geen zuchtje wind zorgt voor verkoeling. Toch trekt er een kille rilling langs haar ruggengraat.
In de plotselinge stilte na het akelig knarsen van haar tolkoffertje op het schelpenpaadje, valt de middaghitte als een verstikkende deken over haar heen . Ze blaast een sliert losgeraakte haren van haar wang, pakt het handvat van haar koffer weer beet en hervat de klim.
Nog enkele tientallen meters scheiden haar van de wit gepleisterde muur waarachter het paradijs wacht.
Ze stelt zich voor hoe het water in het zwembad blauw en glad op haar ligt te wachten. Hoe het koele water het stof en het laagje zweet van haar af zal spoelen. Hoe ze op haar rug zal liggen drijven, haar lange haren als een waaier om haar hoofd. Hoe koel de tegels in het huis onder haar voeten zullen voelen. Hoog boven haar trekt een vliegtuig een wit spoor.
Nikki heeft voor deze vakantie niet naar het buitenland hoeven reizen. Een van haar nieuwe collega’s had graag een oppas in zijn zomerverblijf aan zee. Ze had er niet lang over hoeven nadenken toen Gerhard de foto’s had laten zien van het huis, zijn familie, zijn tweelingbroer. “Dit mooi huis verdient een minstens zo’n mooie vrouw. Ik ken er momenteel maar één die ik daar graag van zou laten genieten. Dat ben jij , Nikki.”
Zijn indringende blik, de hand die even langs de blote huid van haar nek had gestreken en de glanzende foto’s die voor haar lagen uitgestald, waren meer dan verleidelijk. Toch had ze niet onmiddellijk ja gezegd. Gerhard zelf moest dit jaar tijdens de zomer voor een aantal projecten naar het buitenland. Helaas. Maar voor haar een buitenkans,toch? Ja, dat vond Nikki ook, een kans die ze met beide handen aannam.
Maar pas nadat ze Gerhard uitgebreid haar wensen had voorgelegd. Wensen met betrekking tot zijn broer. Wensen verpakt als eisen. Hij had er aanvankelijk verbaasd naar geluisterd. een dag later had hij glimlachend ingestemd met haar wens. Ze hadden een deal.

Eindelijk is ze boven op de duin. Licht hijgend staat ze voor het met smeedijzer bewerkte stalen hek. Ze toets de code in op het display rechts in de deurstijl. De deur zwaait geruisloos open, precies zoals Gerhard haar heeft verteld. Rondom het huis knalt het groen van het gras haar tegemoet. de muren van het huis zijn, tussen de grijze hardhouten delen,net zo wit als de muur die het huis als een beschermende ring omsluit. Achter haar valt het zware hek met een zachte klik in het slot. Nikki kijkt even rond, schopt haar slippers uit, gooit haar schoudertas naast de koffer op de grond en haast zich over het gras naar de andere kant van het huis. Daar is eindelijk het zwembad. Met een snelle blik taxeert ze de bodem. Ze staat aan de kant waar het het diepst is, zet haar voeten naast elkaar op de rand en zet zich af. Met een geoefende duik doorklieft ze het wateroppervlak. De stof van de jurk die ze draagt bolt op zodra ze aan de overkant tot stilstand komt. Met beide handen duwt ze zich op de rand en met een snelle draai gaat ze zitten. Het kost enige moeite om zich uit de druipende jurk te wurmen. Het ragfijn geweven lingerie-setje dat ze eronder draagt zou gemakkelijk dienst kunnen doen als bikini maar omdat er toch niemand anders is trekt ze ook dit uit. Genietend laat ze zich opnieuw in het water zakken en zwemt met lome slagen naar de overkant. Dan draait ze zich op haar rug, zet zich af met haar voeten en drijft naar het midden. Ze strekt haar armen wijd en sluit haar ogen. Om haar drijfvermogen te vergroten spreidt ze ook haar benen. Kabbelende golfjes likken aan de binnenkant van haar dijen en de gladde plooien daartussen.

Verscholen achter de shutters van het zomerverblijf ademt Alex met een hoorbare zucht uit. Het onverwachte zicht op al die glanzende schoonheid stuwt het bloed naar zijn onderbuik. Met beide handen spettert de vrouw water over haar borsten, dan draait ze zich op haar buik en zwemt naar het trapje. Een paar gespierde, slanke armen reiken naar de leuningen. Ze grijpt ze stevig vast. Druipend lang haar, ronde billen met daarboven twee kuiltjes. Lekkere dijen. Dan bukt ze voorover en zwiept haar haren naar voren. Zijn adem stokt nu hij vol zicht heeft op de donkerte tussen haar dijen. Hij moet er zich van weerhouden zijn bonzende stijve vast te pakken. Dat heeft zijn broer hem niet verteld, dat de oppas die hij gevonden heeft voor hun zomerverblijf zo jong is, en zo mooi. Gerhard heeft hem gevraagd wat boodschappen te brengen en te controleren of de elektriciteit, die hier nogal eens uitvalt, in orde is. En om een beetje te blijven hangen. Onopvallend natuurlijk. Zijn broer weet waar hij van houdt.
Nu hij de vrouw in levende lijve ziet begrijpt hij Gerhard helemaal. De vrouw komt omhoog uit har gebogen houding, blijft een ogenblik roerloos staan kijken naar het huis en begint te lachen. ‘Yes!”roept ze. Haar borsten schudden. Alex heeft de neiging de schuifpui verder open te schuiven, tevoorschijn te komen en mee te lachen. Haar ter plekke te nemen…..
Heupwiegend loopt ze de tuin in. Alex houdt zijn adem in. Even vouwt hij zijn hand stevig om zijn kloppende erectie.

De warme buitenlicht op Nikki’s natte huid bezorgt haar kippenvel. Ondanks de hitte voelt ze haar tepels hard worden. Weer heeft ze even de sensatie van prikkende ogen in haar rug. Ze kijkt om over haar schouder, het water in het zwembad is rimpelloos en blauw. In het huis zijn boven en beneden de shutters dicht. Het huis houdt zijn ogen gesloten, denkt ze. In de verte, fel afstekend tegen de blauwe lucht, is het wiegende gele vierkant van een vlieger zichtbaar. Ze denkt aan de spelregels van haar plan waarmee Gerhard heeft ingestemd. Terwijl ze haar lange haar uitwringt loopt ze naar haar tas om de grote omslagdoek te pakken. De dunne stof plakt aan haar vochtige huid. Ze neemt haar tas en koffertje mee naar de voordeur. Ook deze opent geruisloos als ze de code intoetst. Ze herkent de hal, de open doorgangen naar zitkamer en keuken, van de foto’s. Binnen is het koeler dan ze had verwacht. Ze huivert. Iemand heeft de airco aangedaan. Ze verheugt zich op de komende weken in dit waanzinnig mooie strandhuis. Maar eerst moet ze wachten op haar tegenspeler. In de zitkamer liggen kleurig geweven tapijten op de houten vloer. De muren zijn helder wit en behangen met abstracte schilderkunst. Hier en daar liggen groepjes schelpen en grillig gevormd wrakhout. De lage banken, de moderne glazen kroonluchter; alles ademt goede smaak. Het windt haar op hier rond te lopen. Met haar vingertoppen strijkt ze langs de bontvellen die over de leuningen van de bank gedrapeerd zijn. Het vuur in de open haard heeft niet lang geleden gebrand; in de enorme kamer hangt de onmiskenbare geur van houtskool. Ze opent de shutters in het midden van de raampartij. Het uitzicht dat verschijnt is verpletterend. Voor en opzij rijzen de duinen op boven de muur.
Daarachter zijn het strand en de schuimende strepen van de branding zichtbaar. Ze leunt op de hendel van de schuifpui, die naar beneden wijst. Door de kier stroomt warme lucht naar binnen. Aan de achterkant ligt een enorm terras met verschillende hoogtes en her en der zitjes. Daartussen ligt het zwembad. Ze is nieuwsgierig naar de rest van het huis. Maar eerst moet ze haar dorst lessen.

In de keuken drinkt ze staande voor de open koelkast uit een fles bronwater. Glimlachend ziet ze dat er voldoende eten is voor een week. Groente, fruit, kaas. Zelfs een doosje bonbons. Enkele flessen bubbels.
Ze huivert en gaat naar boven. Er zijn drie grote en een kleinere slaapkamer. Twee badkamers, beide met jacuzzi en aparte douches. En spiegels, overal ziet ze zichzelf gereflecteerd, als in een spiegelpaleis op de kermis. Uit de verzameling bad-producten kiest ze een flesje lavendelolie en neemt deze mee. In de grootste slaapkamer bedekt een enorme spiegel de schuifdeuren van een wandkast. Ze opent de tegenovergelegen balkondeuren. Warme lucht drijft naar binnen. In de nabije omtrek is geen enkel ander huis te zien. Een eind verderop, daar waar de taxi niet verder kon en ze te voet door moest om het huis te bereiken, lopen mensen over het duinpad naar het strand. Ze gaat naar de reling. In de volle zon strekt ze haar armen ver boven haar hoofd en rekt zich uit. De kleurige sjaal glijdt van haar borsten. Ze doet geen moeite de doek tegen te houden. Opnieuw raakt ze opgewonden van de lucht tegen haar huid. Een lauw briesje aait langs haar lijf, eindelijk gaat het waaien. De prikkeling van verwachting gloeit tussen haar benen.
Even drukt ze stevig met haar vingers tegen de lichte zwelling daar. Har tepels lijken nog stijver te worden. Ze buigt voorover, steunt met beide ellebogen op de reling. Haar borsten worden samengedrukt tussen haar bovenarmen. Ze heeft de sensatie gestreeld te worden door een vederlichte aanraking. Ditmaal langs haar ruggengraat naar beneden tot in de diepte tussen haar billen. En nog verder naar beneden, ertussenin.
Ze draait zich om. In de tegenoverliggende spiegelwand in de slaapkamer ziet ze zichzelf. In de kleinere spiegel rechts boven het enorme bed, ziet ze de gestalte van een man weerspiegeld. Hij staat boven aan de trap tegen de wand geleund. Hij heeft zich zodanig geposteerd dat hij haar in de spiegel in de hal kan zien. Nikki’s hart slaat een slag over. Een spoor van kippenvel kruipt langs haar dijen omhoog. Ze herkent de man van de foto’s! Gerhards broer….
Hij weet niet dat zij weet wie hij is. Zij kent zelfs zijn naam, Alex. Hij weet niet dat zij dit met zijn broer geregeld heeft. Op het balkon staan een paar loungestoelen. Ze trekt een ervan in de juiste positie. Ze zorgt ervoor dat ze zich ver en langer dan nodig is voorover bukt, om de stoel naar zich toe te trekken. Vanuit haar ooghoeken houdt ze Alex scherp in de gaten. Ze ziet de bolling achter de gespannen stof van zijn broek en stelt zich voor hoe zijn harde pik er naar snakt aandacht te krijgen. “Nog heel even geduld, schatje, straks ben jij aan de beurt”. Ze streelt zichzelf terwijl ze glimlachend en haast onhoorbaar fluistert, alsof ze hen beiden gerust wil stellen. De zonwering schuift ruisend omlaag als ze het hendeltje naast de buitenkraan naar beneden drukt. In de zacht oranje schaduw trekt ze zich traag languit op de lage ligstoel. Ze sluit haar ogen, net niet helemaal, en trekt een been op. De zon schildert een kanten patroon van licht en schaduw op haar lichaam. Ze giet een dun straaltje olie in haar hals en op haar schouders. Met haar nagels trekt ze een glanzend spoor naar haar tepels, er overheen en verder naar beneden.
Alex volgt haar, schokt even als hij ziet hoe haar rug welvend omhoog komt. Zijn bewegingen worden sneller. Nikki ziet hoe de lichte top van zijn prachtige zwarte geslacht heen en weer schiet in zijn hand. In hetzelfde ritme beweegt ze haar eigen gladde vingers totdat het lijkt alsof ze hem diep in zich voelt. Als ze na een kloppende ontlading opkijkt, is hij verdwenen.
Glimlachend sluit ze haar ogen. Het spel is begonnen……

Over Rita Spijker
Rita Spijker is schrijfster, actrice en trainer/coach. Haar debuutroman Kreukherstellend verscheen in 2006. Inmiddels zijn van haar boeken meer dan 150.000 exemplaren verkocht. Rita; voor mij is het thema ” gluren” een geweldig onderwerp. Ik geef mijn fantasie de vrije loop. Alles kan en alles mag; ik heb het voor het zeggen. Tijdens het schrijven ben ik tegelijk toeschouwer. Het idee dat anderen later zullen lezen wat ik zit te verzinnen, werkt inspirerend.
Mijn lezers zijn vaak razend nieuwsgierig naar het autobiografisch gehalte van mijn verhalen. Omdat ik sex en erotiek beschouw als een onderdeel van het leven schrijf ik daar vrijmoedig over. Erotiek is genot. erotiek is een spel. Erotiek tilt je op. En ja, natuurlijk ken ik ze, die lange hete zomers. Die onverwachte ontmoeting, waaraan je niet anders dan huiverend van genot terug kunt denken. Heerlijk voer voor fantasie.