Hunkeren naar een orgasme!

Linda durft het experiment met zichzelf niet aan

Ik heb in mijn hele leven lang nog nooit een orgasme gehad! Zo, dat is eruit. Natuurlijk zou ik dat heel graag willen, bij vlagen kan ik er ook wel naar hunkeren, maar het seksuele genot van de ander vind ik altijd belangrijker dan mijn eigen genot. Van nature ben ik best sociaal vaardig, tegen iedereen vriendelijk en geef ik iedereen ook graag aandacht. De aandacht voor mezelf opeisen vind ik een stuk lastiger, ook tijdens de seks. Tijdens alle opwinding ben ik dan vooral bezig mijn sekspartner van dat moment te plezieren. Ik heb in mijn leven weliswaar op allerlei gebieden veel geëxperimenteerd, maar niet echt op seksueel gebied. Als ik alcohol heb gedronken durf ik wel meer te doen, heb ik inmiddels gemerkt, en dat doe ik dan ook regelmatig. Ik ben dol op gezellig borrelen en eten. Ook daarin ben ik heel sociaal, dat zie je wel aan mijn gewicht. Maar zelfs met alcohol op heb ik nog nooit een orgasme gekregen.

Wat voor mij nou echt seksueel opwindt en stimuleert weet ik eerlijk gezegd niet precies. Ik heb wel gemerkt dat geslachtsgemeenschap an sich niet per se bijster stimulerend voor me is. Van vriendinnen hoor ik wel eens dat ze in hun eentje masturberen en daarbij soms ook speeltjes gebruiken, zoals een vibrator of Womanizer. Dat soort dingen heb ik nooit gedaan en tijdens seks met een man zou ik al helemaal geen speeltje durven te gebruiken. Laatst heb ik voor het eerst een pornofilmpje gekeken waarin vrouwen masturberen. Ik merkte eerlijk gezegd wel dat dat wat met me deed. Na afloop ben ik dan ook gaan fantaseren en toen voelde ik me toch wel meer opgewonden worden dan gewoonlijk. Ik ben toen met mijn vingers mijn clitoris gaan stimuleren. Dat was weliswaar een ontzettend prettig gevoel, maar ik kreeg geen orgasme. Ik durfde er ook geen geluiden bij te maken uit angst dat mijn buren mij horen. Het er uitgebreid met mijn vriendinnen over hebben durf ik eigenlijk ook niet echt!

Wat ik ook erg lastig vind is om te zeggen wat ik wil. Ik durf tijdens de seks echt niet tegen een man te zeggen wat ik lekker vind. Dat doe ik gewoon niet. Wel durf ik te zeggen wat ik níet wil. Anale seks vind ik bijvoorbeeld helemaal niks en dat maak ik ook wel duidelijk, maar ik durf mijn wensen niet te uiten en eerlijk gezegd weet ik dus ook niet precies wát ik heel lekker vind. Ik ben meer een stille genieter en als ik er nu zo over nadenk, krijgt een man eigenlijk weinig tot geen feedback van me. Voor mannen dus lastig om te weten of hun pogingen effect op mij hebben. Vreemd genoeg heb ik wel graag altijd en overal de touwtjes in handen. Dát loslaten vind ik heel lastig, ook tijdens de seks, maar om tot een orgasme te komen zou dat wel beter zijn. Remmen los, maar hoe doe je dat? Ik heb geen vaste partner, dus dat is nu extra lastig. Ik moet iemand vertrouwen voordat ik dat durf.

Astrid Kremers, seksuoloog NVVS

Steeds vaker lees je in de media over de orgasmekloof tussen mannen en vrouwen: als een man en een vrouw met elkaar vrijen krijgt bijna alle mannen een (piek)orgasme en slechts een minderheid van de vrouwen. Dat vinden heel wat vrouwen (en mannen) een enorm gemis, die gunnen zichzelf ook graag een intens lekkere ervaring. Het verhaal van Linda laat zien dat vrouwen daar best flink mee kunnen worstelen. Vaak kan het helpen om hiervoor naar een seksuoloog te gaan. Voor veel vrouwen is het onduidelijk wat voor hun seksueel stimulerende prikkels en omstandigheden zijn. Dat is voor iedere vrouw ook weer anders, blijkt uit de vele gesprekken die ik hier over voer. In die gesprekken geef ik onder andere uitleg over de solofase, maar ook over adequate stimulatie voor lichaam en geest, gunstige omstandigheden, leren de controle los te laten en een goede open communicatie tussen sekspartners. Ook geef ik uitleg over het verschil tussen een piek-orgasme en een vallei-orgasme.

In de seksuologie is het model van Masters & Johnson uit de jaren ’60 van de vorige eeuw nog steeds actueel. Het model maakt onder andere onderscheid  tussen ‘solofases‘ en ‘interactiefases’, waarbij het in de solofase gaat om aandacht voor de eigen gevoelens en behoeftes. Tijdens een interactiefase ligt de nadruk juist op de aandacht voor elkaar. Veel mensen vinden het prettig is als er zowel verbondenheid als autonomie is, als er een balans is tussen plezier geven en de eigen seksuele behoeftes. Ik leer mensen te focussen op dat wat de sensaties waarnemen en ik leer mensen te communiceren over hun grenzen maar vooral over hun wensen.

Deze casus (opgetekend door freelance redacteur-journalist Maurice Hengeveld) is niet gebaseerd op individuele cliënten maar samengesteld op basis van de jarenlange ervaring die seksuoloog Astrid Kremers heeft met soortgelijke cliënten in haar praktijk. Voor meer informatie over haar praktijk, zie hier.