Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the wpforms-lite domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/hpwsites/u_clubleduc/website/html/webroot/wp-includes/functions.php on line 6114

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the wordpress-seo domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/hpwsites/u_clubleduc/website/html/webroot/wp-includes/functions.php on line 6114
Erotisch verhaal: ‘Het weekend’ - Club le Duc

Erotisch verhaal: ‘Het weekend’

‘Meisje, volgend weekend moet je vrijhouden voor ons. Zaterdag en zondag zijn we te gast op een buitenhuis in Gelderland. Alles is inmiddels in gereedheid gebracht.’

Al vaker hebben we uitnodigingen gehad om samen met andere stellen een weekend door te brengen, vaak zeer aanlokkelijke, spannende invitaties. Diverse keren hebben Freyr en ik erover gepraat en de wens naar elkaar uitgesproken een weekend als dit samen te beleven, maar de risico’s waren te groot. Het feit dat dit zou kunnen uitlekken, dat het bekend kon worden dat ik dit zou zijn, kon mijn carrière ernstige schade toebrengen. Net even te bekend, net te vaak in tijdschriften of kranten.

Ik merk dat de mededeling van Freyr mijn hart in mijn keel doet bonken. Ik zet me al schrap om de nodige bezwaren te opperen als hij me voor is.

‘Over alles is nagedacht, meisje. Ik heb een uitgebreid gesprek gehad met de organisatoren. Je hoeft je geen zorgen te maken. Nog twee dingen. Ik ben zaterdagmorgen om negen uur bij je. Je hebt je klaargemaakt zoals gebruikelijk. Verder pak je een tas met je toiletspullen, extra stockings, lingerie en makkelijke, zachte kleding voor de terugreis. En verder… ik heb je ter beschikking gesteld. Voor gebruik.’

Voor gebruik, die twee woorden doen mijn hoofd gonzen. Hij heeft het echt gedaan.

De tijd gaat snel, te snel. Mijn hersenen werken als een razende. Ik vertrouw erop dat Freyr alles tot in de puntjes geregeld heeft en dat ik inderdaad incognito op de bijeenkomst kan verschijnen. De woorden ‘voor gebruik’ maken me zenuwachtig, ondanks de gesprekken die we hebben gehad, kan ik me er nog weinig bij voorstellen.

Op de woensdag voor het weekeinde heb ik me bij de schoonheidssalon keurig laten harsen. Mijn lichaam is heerlijk glad en zacht. Bij Christine le Duc in de stad heb ik prachtige kousen gekocht en een heel mooi lingeriesetje waar ik me heerlijk in voel. Dat haalt net een beetje mijn onzekerheid weg.

Zaterdagmorgen ben ik veel te vroeg wakker. Ik wil nog even slapen, maar het lukt niet meer. Mijn hoofd zit te vol van de aanstaande gebeurtenissen. Ik neem de tijd voor een uitgebreid ontbijt, douche me op mijn gemak en ga dan de kleding aantrekken die Freyr voor me heeft bedacht. Mijn mooie nieuwe lingerie, bijpassende hold ups, een zwart rokje en een witte blouse, waar ik één knoopje extra van open hou. Ik maak me op. Extra waterproof mascara en wat lipgloss. Als ik in de spiegel kijk ben ik tevreden. Beschaafd, netjes, een beetje ‘preppy’ schoolmeisje.

Als de bel gaat zit mijn hart in mijn keel. Het is zover. Mijn blijdschap om Freyr weer te zien wordt overschaduwd door mijn spanning. Pas als zijn lippen de mijne vinden kom ik enigszins tot rust. Hij is bij me.

‘Kom, ik ga je klaarmaken.’ Even springt mijn hart op, maar als hij boeien en een gag uit zijn tas haalt, weet ik dat hij iets anders bedoeld.

Leren boeien worden om mijn polsen en enkels gegespt. Het gezicht van Freyr staat strak. Hij trekt de riemen van de boeien stevig aan, steviger dan normaal. Met musketonhaken worden mijn enkels bij elkaar gehouden en mijn polsen op mijn rug vastgeklikt. Uit de tas komt een grote gag. Groter dan normaal. De bal drukt mijn tong naar achteren. Mijn spraak is mij ontnomen. Ik zoek zijn ogen met de mijne, wil even geruststelling van hem. Hij ziet het. Even zijn hand tussen mijn benen, en een kus op mijn voorhoofd.

‘Het komt goed, meisje. Echt waar.’

Dan bindt hij mijn ogen af met een blinddoek. Behalve kreunen is communicatie niet meer mogelijk.

Ik hoor hem de tassen om zijn schouders hangen en met één arm onder mijn arm hups ik de voordeur uit. Lopen is onmogelijk en even maak ik me bezorgd over de buren. Als ze me maar niet zien.

Buiten hoor ik twee deuren open schuiven. Een bestelbus? Ik hoor Freyr de tassen in de laadruimte gooien. Dan tilt hij me op en legt hij me op iets zachts en denkt me vervolgens af met een deken. Een ietwat muffe lucht kruipt in mijn neus. Een klopje op mijn billen, de deuren vallen dicht en met luid gegrom komt het busje op gang.

Ik lig ongemakkelijk achterin de auto. De zachte ondergrond voelt allengs harder. De tocht duurt uren voor mijn gevoel en langzamerhand begin ik spijt te krijgen van dit avontuur. Tot op heden zijn Freyr en ik altijd samen geweest. Nooit met anderen. Hoewel we nog niet zo lang bij elkaar zijn, kent hij inmiddels veel van mijn reacties. Een blik in mijn ogen vertelt hem veel, zo niet alles. Ik maak me zorgen over hoe dat straks moet. Ik kan niet praten, hij kan me niet in de ogen kijken. Ik heb een wee gevoel in mijn maag. Was dit wel een verantwoorde keuze?

Het busje neemt af in snelheid en ik hoor het aantrekken van de handrem en het openen van het portier. Ik hoor voetstappen op grint, het openklikken van de laadbak en dan de stem van Freyr.

‘Kom, meisje’.

Met zijn armen onder mijn benen en rug tilt hij me uit de laadbak. Hij pakt de tassen en de deuren vallen dicht. Met zijn arm in die van mij gehaakt probeer ik schuifelend zijn temp bij te houden, maar de bewegingsruimte is zo beperkt dat ik niets anders kan dan weer te hupsen, dat nog extra bemoeilijk wordt door het grint en mijn pumps.

Ik ben volledig buiten adem als ik Freyr zijn pas voel inhouden. Een doffe bonk op een deur. Een mannenstem.

‘Fijn dat je er bent, Freyr. Is zij het? Breng haar maar naar boven. Daar staat ook een lunch voor jullie klaar. Daarna gaat zij slapen. Om vijf uur wordt ze opgehaald voor een spoeling en een half uur later weer teruggebracht. Ik zie jullie samen straks om zes uur beneden.’

Freyr pakt me weer bij de arm, maar maakt dan de haak tussen mijn enkels even los. Hij leidt me een trap op en even later hoor ik hem een deur openen. Als deze achter ons in het slot valt, komt hij bij me staan.

‘Ik ga je losmaken. Je verdient wat ontspanning. Tijdens de lunch ga ik je vertellen wat er straks gaat gebeuren. Ik wil geen tegenwerpingen. We hebben hier samen voor gekozen. Ik hoef je daar niet aan te herinneren, hoop ik?’

Mijn blinddoek gaat als eerste af en ik kijk rond in een prachtige luxueuze kamer met hoge plafonds. Een groot raam kijkt uit over een enorm landgoed en ik zie het blauwe bestelbusje staan op de oprit waarmee we gekomen zijn. Het bed ziet er zacht en aanlokkelijk uit. Op het balkon, zalig in het zonnetje, glimmen de schalen die de borden afdekken voor de lunch, ons tegemoet. Ik heb geen idee hoe laat het is, maar blijkbaar hebben we nog langer gereden dan ik dacht.

Freyr klikt de haak van mijn polsen. Ik ben blij weer even normaal te kunnen bewegen.

‘Mag ik plassen?’

Een klein knikje geeft me toestemming. Een prachtige badkamer, strak design, een reusachtig bad, een grote stortdouche en een wastafel vol hebbedingetjes. Wauw, hier wil ik wel even blijven.

De lunch is heerlijk en ik geniet van de zalige koude en warme gerechtjes die zich openbaren als Freyr de schalen van de borden haalt. De zon schijnt volop en ik geniet van deze onverwachte traktatie. De vervelende autorit verdwijnt naar de achtergrond en ik kijk naar Freyr.

‘Je wilt weten wat er gaat gebeuren? Ik heb je al eerder aangegeven dat je deze avond ‘voor gebruik’ bent. Dat wil zeggen dat jouw mond, je kut en je kont beschikbaar zijn voor de gasten van die avond. Je gezicht zal volledig bedekt zijn door een kap, maar er is een opening voor je mond. Je zal de gehele avond een gag inhebben, behalve als een gast gebruik wil maken van die opening. Jij staat tot ieders beschikking, dom, domina en zelfs de andere aanwezig slaven kunnen zich jouw lichaam toe eigenen. Wie jou wil spanken of geselen, krijgt van mij die gelegenheid. Ik ben aanwezig, maar zal geen enkele gast een strobreed in de weg leggen.’

Is dit wat we hebben afgesproken? De schrik slaat me nu totaal om het hart en het huilen staat me nader dan het lachen. Is dit nu echt wat ik wil? Kan ik dit wel? En Freyr dan? Hij houdt me toch wel in de gaten? Ik begin te protesteren. Spanken, oké, maar geselen?

‘Ik wil niks van je horen!’

Zijn gezicht staat streng. Als hij die uitdrukking op zijn gezicht heeft kan ik maar beter stil zijn. Ik eet verder, zwijgend, met een knoop in mijn maag.

Na het eten trek ik mijn kleding uit. Ik moet slapen, maar betwijfel of ik dat echt kan. Ik begin steeds zenuwachtiger te worden. Freyr kruipt naast me inbed. Ik voel zijn warme buik tegen mijn rug. Eén hand houdt mijn borst vast en samen vallen we toch in slaap.

Een klopje op de deur. Ik sta inmiddels klaar zoals opgedragen: naakt, op mijn vastgeklonken boeien aan polsen en enkels na. Een gag in mijn mond en een kap over mijn hoofd. Een spoeling. Ik hoor een vrouwenstem en dan sluit een zachte hand zich om mijn bovenarm. Ze neemt me mee naar onze eigen badkamer. Ze gebiedt me te bukken en ik voel haar iets in mijn anus drukken. Even een gemene steek, een kraan die wordt opengedraaid en ik voel lauwwarm water mijn darmen inlopen. Het zweet breekt me uit.

Pas na een half uur hoor ik de stem van Freyr. Ik voel me schoon, maar vooral vernederd. Freyr neemt afscheid van de vrouw.

‘Kom, ik ga je aankleden. De boeien gaan los, maar de kap en de gag blijven in. Mijn nieuwe setje gaat weer aan, ik word in mijn kousen geholpen, rok aan, mijn blouse wordt dichtgeknoopt en als laatste mijn schoenen.

Met elk kledingstuk dat aangaat, begint mijn hart harder te razen. Ik kreun en probeer tegen Freyr aan te leunen. Ik heb nu even zijn warmte nodig. Zijn troost. Hij voelt het en slaat zijn armen om me heen en drukt me stevig tegen zich aan.

‘Meisje, het komt goed. Je gaat het fantastisch doen. We hebben hier samen over gefantaseerd, weet je nog. Dit is de ideale manier om je deze ervaring te geven, zonder dat iemand weet dat jij het bent. Heb vertrouwen. Probeer te genieten, laat alles los en geef je over aan alle sensaties die op je wachten.’

Zijn stem, zijn geruststelling sterken me een beetje. Ik ruik zijn vertrouwde aftershave, voel zijn lichaam, maar vooral zijn liefde en dan besluit ik me over te geven aan alles wat me te gebeuren staat.

Het geroezemoes valt even stil als ik aan de arm van Freyr wordt binnen gebracht. De dame die gebruikt mag worden. Door iedereen. Ik voel de ogen over mijn lichaam gaan en sta trillend als een rietje voor een, zo te horen, groot gezelschap. Een paar voetstappen naderen. Ik hoor Freyr een man begroeten. Ze kennen elkaar en dan gaat alles opeens razendsnel. Mijn blouse en rok worden uitgetrokken en mijn enkels losgemaakt.

‘Presentatie.’

Dat ken ik. Ik zet mijn benen zo wijd mogelijk en druk mijn borsten naar voren. Een hand gaat onderzoekend langs mijn benen en trekt dan met geweld mijn mooie nieuwe slipje stuk. Mijn hart bonst.

Twee vingers drukken zich naar binnen.

‘Goed zo, ze is al nat.’

De hand veegt mijn eigen vocht af aan mijn buik.

‘Wie wil?’

De stem spreekt het gezelschap aan en een luide mannenstem meldt zich. Voetstappen. Hij druk me op mijn knieën en gespt de gag los. Ik hoor hem zijn broekrits openen en de man drukt zijn pik tot diep achter in keel. Het gaat zo snel dat ik vergeet te ademen. Ik raak in paniek, schud mijn hoofd, maar dan pakt hij me stevig beet. Net als ik denk niet langer te kunnen, trekt hij zich terug, maar drukt dan opnieuw zijn pik in me. Ik hoor het gezelschap lachen. Ze genieten. Voor mij zijn de verhoudingen op dat moment pas echt duidelijk: ik ben voor gebruik.

Na deze man melden zich er nog zeker vier, maar helemaal zeker weet ik het niet. Ik raak de tel kwijt. Ik voel pikken in mijn mond, handen tussen mijn benen. Mijn bh wordt losgeknipt van mijn lichaam. Met schuddende borsten probeer ik zoveel mogelijk mannen te bedienen. Het ontnemen van mijn adem bezorgt me langzamerhand sterretjes, maar voordat ik echt in trance kan raken, word ik opgetild. Ik ruik de aftershave van Freyr. Hij fluistert zachtjes in mijn oor.

‘Je bent zo geil. Zo mooi. Je doet het zo goed. Ik ben trots op je.’

Hij neemt me mee. Gespt mijn polsen los en spreidt mijn armen. Dan zet hij mijn benen uit elkaar en zet deze ook vast. Ik sta tegen een kruis. Ik voel opnieuw een bal in mijn mond en de riempjes zich vastzetten op mijn achterhoofd.

Weer voetstappen en dan een snijdende pijn op mijn rug. Ik probeer te gillen, maar dat lukt niet. Ik kreun. Mijn eerste geseling. De klappen zijn zo hard en gaan zo snel dat ik de pijn nauwelijks kan opvangen. Ik moet ondergaan, loslaten. Klap na klap komt binnen. Ik wil me groot houden, niet huilen, Freyr trots maken, maar na vijftien klappen geef ik het op en komen mijn tranen. Ik laat ze de vrije loop. De pijn maakt me wiebelig en ik voel mijn benen trillen. Ik kan niet meer en dreig door mijn benen te zakken. De kap op mijn hoofd is inmiddels nat en zout. Ik wil schreeuwen om Freyr, maar dat lukt niet. Net als ik denk te bezwijken, hoor ik een stem.

‘Stop maar.’

Freyr maakt me los van het kruis en haalt de gag uit mijn mond. Hij tilt me op en zet me even in een stoel. Ik krijg een glaasje water. Ik ben bibberig en heb even tijd nodig om te herstellen. Mijn rug is extreem pijnlijk, maar ook mijn billen gloeien. Ik wil voorzichtig met mijn handen voelen, maar Freyr haalt ze weg.

‘Niet doen. Je mag even tien minuten bijkomen. Ik geef je zo een half glaasje wijn.’

Ik hoor het gezelschap. Het tinkelende glaswerk, ik ruik de heerlijkste geuren van het eten dat ze met elkaar nuttigen, ik hoor vrouwen lachen, kirren en soms kreunen. Ik hoor mannen hijgen. Soms klinkt in de verte een spanking. Ze genieten met elkaar. Stiekem baal ik ervan dat ik het gezelschap niet kan zien. De ruimte niet in me op kan nemen. Geen plaatjes kan krijgen in mijn hoofd waar ik wellicht nog maanden van kan genieten. Vandaag kan ik alleen voelen, over me heen laten komen.

Freyr drukt een glas in mijn handen en gulzig neem ik een slok. De alcohol brandt in mijn keel, maar neemt wel de scherpe randjes van de pijn weg. Lekker.

Dan weer zijn sterke hand om mijn arm. Ik word meegetrokken en op een kleine tafel gelegd. Mijn armen en benen vastgebonden. Open en bloot lig ik toegankelijk voor iedereen. Mijn borsten worden gekneed, aan mijn tepels wordt getrokken, ik voel een man zijn enorme pik in me steken, maar net als ik van het gevoel wil genieten drukt een vrouw haar kutje op mijn lippen. Ik proef haar vocht, haar zachtheid en druk mijn tong bij haar naar binnen. Met haar handen op mijn borsten, berijdt ze mijn gezicht. Ik hoor haar kreunen en niet veel later komt ze schokkend klaar, bijna tegelijkertijd spuit de man zich leeg. Ze worden afgewisseld door twee nieuwe mensen. Dit keer twee mannen. De een drukt zijn pik in mijn mond en de ander rekt met zijn vingers mijn anus hardhandig op. Ik voel een klodder spuug en dan drukt hij zich met geweld naar binnen. Het gillen is me onmogelijk gemaakt door de gag van vlees en bloed die zich in snel tempo meester maakt van mijn keel.

Ik kan niet meer denken, pikken tellen, kutjes bijhouden. Ik laat alles om me heen los. Handelend. Bijna in trance. Hoe lang ik op die tafel lig, weet ik niet.

Ik voel klemmen op mijn tepels, op mijn klitje, ik voel mezelf klaarkomen, maar ik weet niet hoe en door wie. Ik onderga, ik adem en voel alleen mijn lichaam. De zaal is ver weg. Ik hoor geen stemmen meer, geen gelach, alles lijkt langs me heen te gaan. Ik geef me over, wetend dat Freyr over me waakt, me veilig houdt. Ik ben een ingang geworden, voor iedereen die daar behoefte aan heeft, me wil. Ik ben een kut, een kont en een mond. Voor gebruik.

Ik word wakker in een zacht bed. Freyr ligt naast me. Hij ademt zachtjes. Mijn lichaam voelt beurs en mond droog. Op mijn polsen zachtroze striemen van de boeien. Mijn rug gloeit nog. Ik voel zachtjes aan mijn kutje maar deze lijkt in brand te staan. Een beetje moeizaam kruip ik naar het warme lichaam van Freyr. Hij wordt wakker en slaat een arm om me heen.

‘Hoe voel je je?’

Ik haal mijn schouders op. Ik weet het zelf niet goed. Ik heb tijd nodig om hier over na te denken.

‘Meisje, je hebt het zo fantastisch gedaan. Je was zo geil. Ik was zó trots. Vanavond ga ik je vertellen wat er allemaal met je is gebeurd. Dan geef ik je de plaatjes die nu nog ontbreken.’De laatste zonnestraal boort zich door de wijn in haar glas en projecteert een karmijnkleurig vuur op haar handen. De handen van Es. Mijn Es. Zwijgzaam kijkt ze voor zich uit. De warmte van onze rakende lichamen voert het woord. Ik denk aan wat ze denkt. Ze heeft altijd de tijd nodig om indrukken te verwerken. Ik ken haar door en door en natuurlijk ook weer niet. Altijd onverschrokken, maar soms te onbezonnen voor haar eigen goed. Ze is sterk en dat houdt haar in balans. Ik denk aan onze eerste ontmoetingen. Vol van verlangen was ze. Bloednerveus en denkend dat ik dat ook zou zijn. Het was niet zo. Trillend van de zenuwen gaf ze me toen een schuchtere kus bij het afscheid. Ze zei dat ze het koud had. Ik knikte dat ik het begreep, alleen liet ik niet blijken dat mijn interpretatie van haar trillen niet was zoals zij het me wilde doen voorkomen. Voor zenuwen was ik te ervaren.

Ervaren, maar niet heel gelukkig in de zoektocht naar mijn Nirvana. Steeds als ik het voor me zag, pakte ik het té stevig vast waardoor het in mijn handen uit elkaar viel. Meester in het hoogverraad, eeuwige student in het beminnen. Gegijzeld door een rusteloos hart. Totdat ik haar ontmoette. De liefde maakte me voorzichtig en onbezonnen tegelijk en het duurde lang voordat ik haar echt begreep. Zoveel gegeven, zoveel keren moeten grijpen in de energievoorraad.  Maar zij was The One. Zij is The One. De vrouw waarmee ik wil versmelten in lichaam en geest. Ze maakt me blij en gek tegelijk. Maar niet roekeloos. De fantasie die we net uitgeleefd hebben was moeilijk. Zoveel randvoorwaarden om rekening mee te houden, maar dat was eigenlijk maar uitwerking. Lastiger vond ik het om met mijn gevoel in het reine te komen.

Onze relatie is gebaseerd op intimiteit. Nu dit. Verre van intiem. Ik weet dat ze het een heel geile gedachte vond en dat het niets af deed aan haar gevoelens voor mij. Ergens is het een bewijs dat ze mij compleet vertrouwt. Maar toch. Lang heeft er een stem in mijn hoofd gedwaald. Zo’n stem die keer op keer vraagt of ik mezelf wel vertrouw. Geeft dit niet jaloerse gevoelens die onze relatie gaan belasten? Als je liefhebt moet je ook individualiteit gunnen, moet je leren loslaten. Zeggen ze. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben zeer menselijk, misschien wel een hopeloze romanticus en dat maakt me kwetsbaar. Es heeft niet geweten van deze worsteling. Ik wil een open boek voor haar zijn, maar hoe nobel dat ook klinkt, het is niet altijd verstandig. Ik heb haar ooit beloofd haar dromen waar te maken. De stem in het hoofd kreeg tegenspraak: Heb vertrouwen, Freyr, ook jij bent The One. Voor haar. Dat heeft ze ondertussen wel voldoende bewezen?’

Ja, dat heeft ze.

Plotseling worden mijn mijmeringen luidruchtig kapot geprikt: ‘Earth to Freyr. Hallo, ik ben hier hoor!’

Ze is blijkbaar weer de oude. Mevrouw Nuchterheid. Mijn tegenpool wat dat betreft. ‘Waar denk je aan, lief? …lief?’ En dan een lange stilte die schreeuwt om invulling.

‘Ik zal je vertellen wat je hebt meegemaakt, liefje. Je hebt me zo trots als een pauw laten zijn, Es.’

Ik begon mijn relaas.

Ik had bindende afspraken gemaakt met onze gastheer. Over jouw diepe verlangen om op een diner zoals dit te zijn. Over de handicap van het te bekend zijn. Nee, hij weet niet wie jij bent, hij weet alleen dat je Es bent.

Ik heb met hem dit plannetje uitgewerkt. Alle andere gasten zijn bekenden, van hem en van elkaar. Hij heeft zijn hand voor zijn gasten in het vuur gestoken. Betrouwbaar en discreet zouden ze zijn, stuk voor stuk. De identiteit van Es zou veilig zijn. Ik heb er slapeloze nachten van gehad. Ik weet hoe graag jij dit wilde, maar ik moet je beschermen. Daarom de hoofdkap en de gag. Geen ogen, geen gezichtsvorm, alleen een mond die dient…e n dat alleen nog als de gag uit is. Wat overbleef waren jouw mooie vormen, jouw kutje, je kontje en je borsten. Ik heb je moeten aanbieden als een anoniem object, lief. Het was de enige vorm die ik kon riskeren. De andere dames waren in avondkledij, tenminste aan het begin van de avond. Ik heb je geen keus gegeven. Je stevige borsten, je lange gespierde benen, je sterke torso en je heerlijk billen. Ze zijn in al hun glorie voor iedereen te zien geweest, de hele avond. Je hebt het niet geweten, maar ik ben de hele avond niet meer dan drie meter bij je vandaan geweest. Ik heb je zien trillen toen je kleren van je lichaam werden gehaald. Niet van de kou, maar van de zenuwen. Ik heb je zien kronkelen van genot bij de eerste aanraking. Ik heb je horen kokhalzen door pik, na pik, na pik. Ik heb je zien rillen terwijl al je gaten gevuld waren. Niet van de kou, maar van de extase. Ik zag dat het goed was.

Ik heb de ogen gezien van de mannen en vrouwen. Ogen die meermaals mijn ogen zochten om zonder geluid de vraag te stellen: ‘Kennen wij deze vrouw?’ Hoe bekend moet je zijn voordat de bekendheid een onzichtbare kooi wordt? Ze zullen nooit weten wie jij bent. Wat ik zag was dat het ze extra opwond. Een enigma van drie gaten en een paar stevige tieten. Wie neuk ik? De namen van hun favoriete BN-stoot moet ze door het hoofd gegaan zijn. Zou het kunnen? Zij? Die hooghartige trut? Premières en bals aan de grachtengordel zullen nooit meer hetzelfde zijn, haha. Ik heb er bijna een sadistische lol in gehad om hun vragende ogen en bedelende voorzetjes te negeren.

Eénmaal heb ik moeten ingrijpen. Opgezweept door de hitte van de avond wilde deze heer jouw kutje binnen zonder bescherming. De afspraken waren glashelder. Mijn hand ging in zijn nek. Druk hoefde ik niet te zetten, het gebaar was genoeg. Mijn ogen zochten de ogen van onze gastheer. Een korte knik werd gevolgd door een één op één gesprek tussen onze hitsige man van middelbare leeftijd en de gastheer.

Oh, wat was je botergeil, mijn lief. Hoe verder de avond vorderde, hoe meer de heren gebruik van je maakten en ook de dames jou gebruikten als opwarmertje. Je was het fluff meisje van de avond, lieve Es. En je deed het zo goed. Je kreunde, je schokte, je zoog de pikken naar binnen in al je gaten en je likte alsof het dagelijkse kost was. Weet je wel dat jij het brandende stro van het passievuur bent geweest die de hele schuur in brand heeft gezet?

Jouw gekronkel en genot liet niemand in de zaal onberoerd en het duurde dan ook niet lang of avondjurken werden opgetild en borsten ontbloot. Ik bevond me in een zaal vol Jekyll en Hyde personen. En ik zag dat het goed was. Je lichaam bedekt met een mengeling van zweet en sperma haalde alle remmingen weg bij de aanwezigen. Ik zag het dierlijke in de deelnemers ontwaken en daarmee ook de kracht waarmee jij genomen werd. Jouw weerstand, voor zover die er al echt was, ebde snel weg in een maalstroom van wat voor jou een hallucinerend genot moet zijn geweest. Je zult het niet gemerkt hebben, maar ik vond het fantastisch om te zien hoe alle aanwezigen zich om jou heen verzamelden. Om te kijken, om diegenen die jou onder handen namen aan te vuren en om hun plaats in te nemen als zij in je klaar waren gekomen of te moe waren om verder te gaan.

Mijn handen hebben je die avond meer gestreeld dan je je realiseert. Ik hoopte dat je zou voelen dat ik niet van je zijde ben geweken. Je bent in dat eerste uur nog geen minuut ongevuld geweest. Daarna was het tijd voor de maaltijd…en tijd om je een mondvullende gag in te doen en je strak in bondage te leggen en om je alleen te laten met je gedachten. Ingepakt als een toetje wachtend op de nahonger. En je zou ook een zoet toetje worden, later.

‘Weet je dit nog, Es? Wat ging er toen door je heen? Of weet je dat niet meer?’

Ze was stil. Woorden zoekend.

‘Ik weet nog hoe fijn ik die bondage vond. Alles ging zo snel. Ik had tijd nodig om te ordenen. Me te beseffen wat er gebeurde. Zoals je zei: ik was een object geworden. Het ging niet om mij, maar om mijn lichaam, dat gebruikt kon worden naar believen. Dat gebeurde met zoveel kracht en geiligheid. Ik verloor de link met de realiteit. Ik was mijn lichaam, niet meer mijn geest. Ik voelde alleen mijn lijf nog en ik had die tijdelijke rust nodig om de connectie met mijn hoofd weer even te maken, wetende dat deze straks weer weg zou vloeien.

De bondage die je bij me aanbracht voelde op dat moment als bescherming, van jou, voor mij.’

Dat wilde ik van haar horen. Ik wilde dat ze voelde dat ik bij haar was, dat ik er voor haar was, dat ik dit voor haar deed. Ik pak even haar hand, kijk haar aan en vervolg mijn verhaal als ik haar ogen vind.

‘Ik moet zeggen dat de maaltijd heerlijk smaakte. De gastheer en gastvrouw hadden kosten noch moeite gespaard om hun gasten voldoening te geven. En jij, liefje? Jij was het begeleidende amusement. Je stond in de ruimte aan het kruis. Goed opgesteld zodat je voor iedereen zichtbaar was. Geil, machteloos en beschikbaar. Deze keer niet voor seks. Dit was een audiovisuele show.

Jouw lichaam onder de zweep. Hier was ik het meest bezorgd over je. Seks? Ik ken je, heksengebroed van me: hoe meer en hoe heftiger de seks, hoe meer jouw vrouwelijkheid haar remmingen verliest. Maar dit was anders. Je bent bekend met pijn. Mijn spankings zijn voor jou een vanzelfsprekendheid geworden. Ik zoek je pijngrens op, ik duw je in je onderdanigheid door je te bewegen jezelf aan te bieden en het voor mij te ondergaan. Maar altijd is er jouw lichaam tegen het mijne; altijd kun je met jouw handen mijn lijf zoeken voor steun en troost. Dit was anders. Afstandelijker. Minder compassie, alleen pure lust. Ik wist niet of je het lang zou kunnen uithouden. Ik zal je zeggen, lief, je was geweldig. Het was mooier en geiler dan ik had kunnen bedenken. Het lillende vlees van jouw billen. Jouw gekronkel en vooral jouw gekreun terwijl je worstelde om de slagen te verwerken. Je hebt geen idee hoe opwindend dat was. Ik zag handen die van onder het tafelblad naar beneden gingen tussen benen van de buren. Ik zag het resulterende genot en hoorde het gehijg. Het voedsel werd beurtelings met rust gelaten en dan weer gretig naar binnen gestopt als in een middeleeuws bacchanaal. Zoals afgesproken hebben de meest ervaren zweepartiesten in het gezelschap jou onder handen genomen. Ze wisten wat ze deden. Ik heb ze hun gang laten gaan tot ik zag dat je niet meer kon verdragen. Puur op gehoor. Ik was me bewust dat ik je wellicht in de opwinding te ver zou laten gaan. Ik zou me dat enorm aantrekken. Toch wilde ik niet te vroeg stoppen. Jouw lijden is ook een onderdeel van je fantasie. Ik moest je die ruimte geven. En het was goed. Ik was zo trots op je! Je had wel tijd nodig om weer op adem te komen. Weet je nog? Je was uitgeput. Ik hoorde het en ik voelde het aan je hartslag. Je hebt mogen rusten tijdens de rest van de dinergangen.

De laatste gang, liefje, die was je zelf. Op je rug op de eettafel. Je billen op het randje van de tafel, Je handen vastgebonden en achterover getrokken op de tafel, je benen wijd aan de zijkanten van de tafel gebonden, je knieën nog extra opzij gebonden. Onze gastheer heeft er een mooie show van gemaakt:

‘Laatste gang, neukvlees. Neem zoveel je wilt.’

Oh, liefje wat was jouw vlees mals. Iedereen heeft zich aan je vergrepen. Precies zoals je mij je fantasie hebt verteld. Ongeremd, heftig, geil en dierlijk. Jouw verzadiging was nooit een factor, jouw vermoeidheid ook niet. Pas toen de laatste gast loom terugzakte in zijn stoel heb ik je weer losgemaakt. Ik weet niet of je het nog weet, liefje, maar ik heb je minuten lang gestreeld. Ik heb je voorzichtig rechtop gezet en je een kleine buiging laten maken. Je hebt applaus gekregen, meer bravo’s dan menige operazangeres in haar hele carrière krijgt.

‘Echt?’

Je kijkt me vol verwondering aan.

Hmm, oké, ik overdrijf wellicht een beetje, lief, maar iedereen was enthousiast en dankbaar. Ik geloof niet dat ze ooit zo’n geil diner hebben meegemaakt. En jij hebt dat mogelijk gemaakt. Is dat niet fantastisch?

Nu is het mijn beurt om stil te zijn. Ik kijk haar met mijn meest doordringende blik aan. Wat denkt ze? Het blijft lang stil. Dan ontstaat er een brede glimlach van oor tot oor en haar ogen lichten op.

‘Dank je wel, lief? Rood?’

Terwijl ik verbaasd achterblijf met haar stopwoord in mijn hoofd beent ze energiek weg.

‘Ik vroeg of je nog een glas rode wijn wil, dromer?’

Ja, we zijn definitief terug op aarde.


Over Stefanie van Kasteel

Dit verhaal is geschreven door Stefanie van Kasteel, bekend van boeken De Kunstenaar, De Vlucht en Duna. Stefanie schrijft romantische porno en sexy sprookjes. Maak kennis met haar wereld via de verhalen op Club le Duc:

    Respond or ask a question

    Geef een reactie

    Your email address will not be published.

    0 comments

    Geef een reactie

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

    Tags

    Are you going to follow us?

    This site is registered on wpml.org as a development site.